در صورتی که دندان ها از دست بروند استخوان ها به صورت طبیعی دچار تحلیل میشوند مگر اینکه برای جلوگیری از این تحلیل اقداماتی صورت گیرد. ما انسان های خوش شانسی هستیم که در این عصر زندگی می کنیم چون در صورتی که استخوان های فک بر اثر تحلیل رفتن از بین روند می توانند توسط تکنیک های مختلف پیوند استخوان و استخوان سازی باز سازی شوند.
اگر چه می توان استخوان تحلیل رفته را با برخی از تکنیک ها معالجه کرد اما جلوگیری از این تحلیل استخوان ها به مراتب آسان تر و ساده تر خواهد بود.
در صورتی که دندان ها از دست بروند فک دارای میزان قابل قبولی از استخوان است و این امر اجازه می دهد که ایمپلنت به راحتی در استخوان فک قرار گیرد. و در نهایتا ظاهر دندان ها به صورت کاملا طبیعی خواهند بود.

کلید موفقیت درمان با ایمپلنت های دندان

برای جراحی موفقیت آمیز ایمپلنت نیاز به یک تیم خبره و متخصص است تا بتوان ایمپلنت را در یک موقعیت درست قرار داد و بتوان کرون و تاج دندان را به گونه ایی روی ایمپلنت قرار داد که از لحاظ ظاهری شکل طبیعی داشته باشد و عملکرد آن به گونه ایی باشد که بتواند مانند یک دندان طبیعی از آن استفاده کرد و از لحاظ ظاهری مانند بقیه دندان ها باشد .
اگر ایمپلنت های دندان در موقعیت درست در فک بیمار قرار نگیرند می تواند مشکلات زیادی برای جایگذاری روکش های دندان ایجاد کند.

کلید موفقیت برای جراحی ایمپلنت می تواند در پاسخگویی به این 2 سوال باشد:

• آیا اگر ایمپلنت ها در موقعیت درست و مناسب در فک قرار گیرند می توانند باعث زیبایی دندان ها و عملکرد مناسب آنها شوند؟
• آیا استخوان کافی و فضای مناسب در استخوان فک برای جایگذاری ایمپلنت وجود دارد؟

ایمپلنت های دندان از لحاظ طراحی و ساخت بارها مورد آزمایش قرار گرفته اند. ایمپلنت های دندان معمولا دارای قطعات جدا شونده هستند که این قطعات از داخل به یکدیگر متصل می شوند.
وقتی که یک ایمپلنت در فک جایگذاری می شود برای بازسازی و استخوان سازی و اتصال ایمپلنت به فک به زمان نیاز هست و این مدت زمان معمولا بین 2 تا 4 ماه می باشد.
یکی از دلایل مهم شکست خوردن درمان ایمپلنت جایگذاری زود هنگام تاج دندان می باشد. تنها زمانی که بتوان شرایط بیمار را کنترل و به درستی پیش بینی کرد می توان با فاصله زمانی کوتاه مدت تر تاج دندان را روی ایپلنت قرار داد. قرار دادن تاج دندان روی ایمپلنت در فاصله زمانی یک روزه بسیار غیر واقعی و گمراه کننده است زیرا تاجی که روی دندان ها قرای مگیرند باید کاربردی باشند اما در اکثر مواقع باید از روکش های موقت استفاده شود تا ایمپلنت فرصت کافی برای جذب استخوان و یکپارچه شدن با استخوان فک را داشته باشد.
تصور اکثر مردم این است که یک دندان را به صورت منحصر به فرد در نظر می گیرند در صورتی که دندان پزشکان برای هر دندان یک اسم خاص گذاشته اند اما در هر صورت دندان ها به عنوان یک سیستم کاملا یکپارچه شناخته می شوند. برای مثال در نظر بگیرید که در یک فضای کمان شکل تعدادی سنگ وجود دارد که این سنگ ها وظیفه ی نگهداری یکدیگر را در یک کمان دارند. دندان های انسان نیز به همین صورت هستند و اگر به طور کامل باشند کل فضای فک را پوشش می دهند و به حفظ و نگه داری یکدیگر کمک می کنند. همچنین دندان های جلویی برای بریدن غذا و دندان های آسیا برای خرد کردن غذا مورد استفاده قرار می گیرند. دندان های آسیا ارتفاع فک را مشخص می کنند و اگر این دندان ها از دست بروند ارتفاع فک کاهش پیدا می کند و شکل فک و صورت عوض خواهد شد. بنابراین جایگزینی دندان ها ی از دست رفته بسیار اهمیت دارد و بهترین روش در حال حاضر استفاده از ایمپلنت می باشد.